Na vannacht weer lekker geschommeld te hebben in ons treinbedje gaan we vandaag verder met onthaasten dit wil namelijk wel in de trein. We waren rond half negen wakker en hadden goed geslapen, Sjaco iets minder zei hij. Om 09:00 uur hebben we de restauratie wagen maar eens verkent, vergeleken bij onze wagon was deze erg oud te noemen, maar we zijn er even gaan zitten. Al snel werd ons een menukaart onder de neus geduwd. Zo goed als ons Russisch is hebben we die even bestudeerd, alleen de prijzen waren goed leesbaar. Uiteindelijk waren we het er over eens dat we toch onze eigen brood voorraad maar moesten aanspreken. Koffie, thee, soep en alles wat maar warm water nodig heeft kunnen we maken door heet water te tappen uit de samovar.
Om 12:00 uur hebben een 15 minuten onze voeten kunnen strekken op een station waar we stopten. En iid allemaal Russen die hun waar proberen te slijten aan trein passagiers, maar zeg nu zelf wat moeten we met een knuffelbeer van een meter hier in de trein. Olga onze ( je weet wel) ziet er nauwlettend op toe dat iedereen weer op tijd terug is in de trein.
Om 13:00 uur werden we heugelijk verrast, er stond ineens een dame in onze coupe, nee het is niet wat je denkt ! Deze bracht ons een bakje snacks ( ananas en chocolade, thee ) en ze kwam de lunch opnemen. Daar zitten we dan met onze noodles, dit had Mark ons wel even mogen vertellen. Een aangename verassing dus (het eten) luch en diner is inbegrepen, dit probeerde Olga ons natuurlijk gisteren ook al te vertellen, dat wij Nederlanders niet doorhadden dat iets gratis was.(Suh jammer).
Olga heeft zich ook even aan ons voorgesteld ze heet officieel Valentina maar in blog zal ze Olga genoemd worden. Best afzien hier in de trein, Olga heeft net onze coupe even een zuigbeurt gegeven. En ja hoor even tegen drieën wordt ons bestelde eten netjes afgeleverd in de coupe, het was ietsje afgekoeld maar wel lekker, wat een verwennerij zeker als je jaloerse blikken krijgt van medepassagiers.
Ondertussen rijd de trein gestaagd door zo nu en stoppen we even en kunnen we onze beentjes even strekken op het perron. Omstreeks 20:00 uur zijn we in Perm op de iPhone zien we dat we dat we weer een tijdslijn passeren, het verschil met thuis is nu + 4 uur.
Wat een lieve dame om te zien, die Olga. Lekker stevig. Ze heeft jullie aardig verwend. Wat hebben jullie al weer veel beleefd. Heel veel plezier verder. Dikke knuffels van Lia en Annelyn. O ja, en een lebbertje van Lola.