REIS Blog

Heerlijk deze morgen hebben we vrij in onze vakantie, dat komt hier op neer, er staat niemand op ons te wachten en we kunnen lang uitslapen! Dus pas om 8. 00 uur uit de veren en eerst even douchen want daar was gisteren geen puf meer voor. Vandaag dus op eigen houtje naar de Yong He Gong Tempel die ongeveer 10 minuten lopen van het hotel ligt. We kijken dan ook raar op als we, bij het naderen van de tempel, steeds meer winkeltjes zien die wierook verkopen in vele verschillende maten! ( weten wij veel :-() Na het kopen van tickets zie we op het eerste plein een grote groep mensen met een dikke rookwolk er boven, voor de tempel staat een vuur waar het wierook aangestoken kan worden!

Na aansteken maakt men verschillende buigingen naar het beeld in de tempel, sommige knielen op de daarvoor bestemde bankjes! Binnen in de tempel is veel pracht en praal voor boeddha, verschillende tempels voor verschillende beelden en overal het zelfde wierookritueel. In de achterste of laatste tempel staat een enorm groot beeld, wij schatten zeker wel een meter of 7a 8. We mochten het niet even meten jammerlijk genoeg, zelfs niet fotograferen maar dat is toch gelukt! 🙂 In de middelste tempel voeren boeddhistische broeders nog een bepaald ritueel (waarschijnlijk het morgengebed) uit met eentonig gezang en trommels, niet filmen en fotograferen!

Een hele aparte ervaring om dit te zien, te ruiken en mee te maken! Toch bekruipt er mij op de een of andere manier een vreemd gevoel. Na het nemen van nog verschillende mooie foto’s verlaten we de tempel en gaan onze Hutton beter verkennen. Zelfs in het drukke verkeer wordt er nog een biddend gebaar gemaakt richting Tjeerd, nou dat gaat mij, en gelukkig ook Tjeerd, toch echt te ver! Maar ja met dat kale hoofd en zijn lengte zijn er wel gelijkenissen.
Mocht er nog ooit eens een keuringsdienst van waren opgericht worden in China dan zou die volop werk hebben en terecht volgens ons. Al slenteren in de hitte, want de tempratuur is weer ruim boven de 30 gr en stik benauwt, doen wij Dé ontdekking tot nu toe in Beijing,

een rasechte MacDonald! :-p. Spontaan krijgen we dan ook vreselijke honger en je snapt het, zonder geknoei met stokjes, een Koningsmaal. Heerlijk die Mac zelfs in China.

De rest van de dag spenderen we aan, kijken, slenteren en verwonderen! Tussentijd geef ik nog 5 yuan weg aan een blinde die met kind naast zich die op een oude viool zit te spelen, ook dat kom je hier tegen. Onze stelling is; niet bedelen maar probeer toch, hoe moeilijk ook, iets te doen wat beloond kan worden! Bedelaars komen er bij ons dan ook bekaaid vanaf. En als verassing hebben we deze avond kunnen afsluiten met onze Engelse vrienden die we, voor ons gevoel heel lang geleden, hebben ontmoet in de trein! Thanks you guys are great!!

Morgen zijn we weer even uit de lucht vanwege de vervolg trip naar Xian.

Vandaag hebben we na de geslaagde dag van gisteren om 08:00 uur met Simon afgesproken in de lobbi van het Hotel. Dus de wekker maar weer om 06:50 gezet ( ja moet er wat voor over hebben) we hebben tenslotte vakantie. Dus eerst even lekker ons ontbijtje gehad en toen weer de auto in voor de city toer, de temperatuur is minder warm dan gisteren ( 28 graden)

Om 08:00 uur staat Simon al weer klaar in de lobbie, hij wil gelijk weg, maar Sjaco moest nog even wat wegbrengen op de kamer wat hij liever niet in de stad doet. Het eerste wat vandaag op agenda stond was ” het zomerpaleis”.
Na een ritje van een half uur, Simon had een andere auto geregeld omdat hij vond dat de golf te klein was, waren we daar al vroeg. Voor europeaanse begrippen misschien vroeg, voor Chinese begrippen niet want wij dachten dat half Beijing er al rond liep.

Ondertussen krijgen we de indruk dat ik meer gefotografeerd wordt dan het paleis aldaar. Sjaco begint zich al een beetje af te vragen, of hij dan niet zo aantrekkelijk is voor de Chinezen. Taferelen zoals hier onder op de foto gebeuren dan ook de hele dag door. We kunnen er beter geld voor gaan vragen, worden we nog rijk ook.

Maar we blijven er plezier in houden. Sommige Chinezen proberen soms stiekem een foto te maken, wanneer je daar dan op reageert zie je dat ze best wel een beetje schamen maar zijn ze des te blijer als ze met je op de foto mogen.

Na het zomerpaleis gaan we naar het plein van de hemelse vrede. Wat een joekel van een plein weer. Om erop mogen moet je door een coridore met detectie app. Wij mogen erlangs lopen omdat we toeristen zijn.

Er lopen hier allemaal leuk uitziende meisjes rond die goed Engels spreken om je een tour te geven als je dat wilt. Uiteraard slaan wij dit als grote jongens af “wij kunnen het zelf wel”

Toen op naar de verboden stad. Dit ligt aan de andere kant van de straat waar we onderdoor kunnen lopen. Het tafereel van tour aanbiedingen begint opnieuw, we lopen snel door naar de kassa om kaartjes te kopen. Eenmaal
binnen bevindt je je in een andere wereld ( die van een Ming dynastie)

De keizer leefde in pracht en praal en regeerde zij rijk uit de / of één van deze tronen.

Ons maagje begint inmiddels ook alweer te knorren. Simon stelt voor om samen met hem ergens te gaan eten hij weet een goed restaurant waar het goed is en niet duur. Maar eerst moeten we wat geld uit de “muur” trekken omdat we er doorheen zijn. Simon had ons al als “noodgeld” 200 yuan toegestopt als de entré te duur zou zijn.

Na lekker gegeten te hebben en weer met geld opzak gaan we nu naar de “tempel of heaven” dit was vanaf het restaurantje maar een kwartiertje rijden want het verkeer viel vandaag mee.

Deze tempel werdt door de keizer gebruikt om te bidden voor een goede oogst.

In deze tempel staat maar één stoel waar alleen de keizer kwam bidden.

Inmiddels was het ook al weer 17:00 uur ( tijd gaat snel hier). Op de terugweg naar ons hotel laat Simon ons nog zien hoe we morgen zelf naar de Lama tempel kunnen lopen en brengt hij ons weer terug naar ons hotel. Hier zet hij de auto van zijn zus nog even tegen een electricteitsmast aan. Voor hem dus een wat mindere afloop van een geslaagde dag.

Pfft om 6.20 uit bed, idioot eigenlijk als je weet dat we vakantie hebben en we in een hotel zitten waar we uit kunnen slapen! Maar het belooft een mooie dag weer te worden en we gaan opstap met onze gids . Naar de ontbijtzaal voor het ontbijt, natuurlijk wat doe je daar anders. Het ontbijt ziet er hier ook weer heel anders uit dan in de andere landen’ je kunt hier zelfs de kok voor je laten wokken!!! Wij kiezen voor het Hollandse ontbijt brood met jam. Je kunt overigens aan de borden zien wie uit deze landen komen en wie niet, de Chinesen gaat gewoon aan de bami of nasi, nou nee misschien na de koffie die overigens super is. Onze gids Simon is pressies op tijd, steld zich keurig voor en we vertrekken nadat we bij het instappen een flesje water hebben gekregen voor onderweg! Eerste bezienswaardigheid is Dé Muur. Je bent niet in China geweest als je niet de muur hebt beklommen. Na een rit van een 90 min staan we bij de muur:-) In een woord Indrukwekkend!!!! We volgen netjes het advies van Simon op om het eerste stuk met de cabine te te gaan en daarna te klimmen want we willen naar nummer 23 de “top” en voor diegene die het weten dat is Hoog! Wij omhoog maar de warmte speelde ons part zodat we regelmatig moesten stoppen om op adem te komen en af te koelen.

Deze trip koste dan ook 1,5 liter water en een 1/2 cola. Verder hebben we twee toverdoekjes die Tjeerd had meegenomen gebruikt die dienden als koeling en als zweetdoek, maar we zijn boven geweest bewijzen de foto’s. 🙂 Wat een geweldig bouwwerk en wat een uitzicht Super. Nu het afdalen, dat is zo mogelijk nog zwaarder, de knieën deden aardig pijn maar het was het zeker waard!!!

Aansluitende door naar de Ming Tombs, maar voor we zover waren eerst even eten bij een lokaal restaurantje langs de weg. Of we vis willen? je kunt deze dan uitzoeken in een vijver in het midden van het restaurant en krijgt deze geserveerd zoals je dat wilt op je bord. Mmm toch maar niet we eten wel kip. Op tafel staan verschillende kommetjes en onze gids legt uit waar deze voor zijn. Een kommetje voor thee, een voor je eten op te leggen en de laatste is voor de botjes, hu denken de Hollanders ach we zien wel. De groente ziet er goed uit en smaakt gebakken prima, de kip zit in een kom met saus en is volgens ons kortgehakt( plaatselijk lekkernij volgens de gids) na wat vis werk in de saus komt er toch iets raars tussen onze stokjes naar boven, een compleet kippenpootje, we weten ze gooien hier niks weg maar maar wat ons betreft hadden de nagels er wel af gemogen :-p oké daar was dat schaaltje voor! 😉

Verder naar de tombe, een heel indrukwekkend gebouw met tuinen er om heen. Wat die Chinesen dan weer doen, gooien ze geld naar de grafkist en troon van de overleden keizer, en er lag behoorlijk wat geld wat ze gewoon laten liggen. Raar volkje!!

Simon vraag of we de honden van zijn vriend willen zien want we zijn toch in de buurt en we houden van honden! Wat een super aardige man, net voor wij kwamen heeft hij nog vlug even flesjes koud water gehaald omdat het zo vreeslijk warm is. Gezien de omstandigheden van de huisvesting konden we dat dubbel waarderen. Mooie honden overigens maar mij een maatje te groot 100 kg stuk! En zo trots als een pauw met zeven staarten, foto, foto tuurlijk want daar kwamen we voor, op de foto met baas en hond. Super die lokals nergens nog zoveel open- en vriendelijkheid ervaren als hier in China. Ik ga voor de Chinezen! Na het bezoek aan de vriend van de gids gaan we terug naar de stad waar we netjes voor de deur van het hotel worden afgezet! Dank je Simon en zoals
een eeuwenoud spreekwoord zegt ' Morgenstond heeft goud in de mond' was dat zeker hier waar, we hadden echt een top dag.

Na anderhalve dag in de trein gezeten te hebben, overigens een heel mooie reis.

Op het station stond onze transfer juffrouw al netjes klaar met een briefje waarop onze namen stonden, prima geregeld. Voor het station was het een drukte van jewelste dus maar goed opletten dat je de kleine donkere samen in geel t-shirt niet kwijt zal raken. Het gaat goed en we zitten al snel in de taxi naar ons hotel

Ze regels verder alles voor ons ook de hotel zaken aan de bali worden prima geregeld, we krijgen onze treinkaartjes voor het volgende traject en ze geeft uitleg over de volgende transfer naar het station.

Dus eerst even naar onze kamer om even bij te komen en dan de Hutong ( volkswijk) maar in, ons hotel ligt er midden in. Ondertussen melde onze gids zich ook al telefonisch bij ons op de kamer de Hutong is een levendige en gezellige buurt, het lijkt zelfs dat alles hier op straat gebeurd.

En toen ging het gebeuren Sjaco moest naar de kapper. Even getwijfeld maar uiteindelijk is hij geknipt voor 2,5 euro

’s avonds weer erop uitgegaan en we hebben lekker gegeten bij de lokale Chinees. Het eten met stokjes gaat ons weer goed af. Maar we hadden dan ook al geoefend in de treinrestauratie. ( foto is van voor de kapper)

Volgens westerse maatstaven kost het eten hier drie keer niks. We hadden alleen een misverstand toen we hadden afgerekend. We werden na gelopen en er werd beweert dat we niet betaald hadden. Dus maar mee terug. Uiteindelijk duizend maal excuses en buigingen dat ze een vergissing hadden gemaakt. “sorry sorry” maar diegene die ons terug had gehaald was in geen velden of wegen meer te bekennen haar collega’s konden het maar even opknappen.

Morgen hebben we weer een drukke dag voor de voeg, dan gaan we eropuit met Simon. Oja plaatselijk temperatuur ligt boven de 30 graden hier

Omdat we vroeg met de trein mee moeten zijn we vroeg opgestaan, om 6.00 uur ging de wekker. Eerste even de was, die te drogen hing op het balkon, binnen gehaald en zo goed mogelijk opgevouwen 😉 ( heb ik van Lia geleerd) Daarna het ontbijt genuttigd wat gisterenavond netjes is bezorgd, alleen koud ei smaakt niet echt super al zijn we een eitje s’morgens wel gewend. Ik hoop bij thuiskomst dat deze traditie wordt voortgezet door de vrouwen, hoeft overigens maar 1 eitje te zijn hoor! Afijn na het ontbijt naar het station waar de trein al staat te wachten. In de trein zijn verschillende bekende van vorige trajecten die net als ons verder reizen naar China! Echt super gezellig, lekker kletsen bij een open raam terwijl het landschap veranderd en aan je voorbij trekt. Uren niets dan zand en stenen met af toe een kameel. Mooi gezicht is dat. Overigens vergeet ik te vertellen dat de temperatuur hier aardig is gestegen van rond 12 gr naar ruim 30a’ 40. Wel staat er een stevige bries die het woestijnzand doet opwaaien . Weer staan we versteld van de ruimte en verschillende type landschapen van dit land, geweldig mooi om dit aan je voorbij te zien trekken zo vanuit de trein! Ook de 1e klas coupe bevalt ons prima alleen stukken minder schoon dan voorgaande, maar na de gertent ervaring klagen we daar zeker niet meer over 🙂 Rond 19.00 zijn we aan de grens tussen Mongolië en China, daar moet ook het onderstel van de trein weer gewisseld worden. Eerste paspoortcontrole verloopt soepel, Mongolië uit. Niks aan te geven? No! Oké. Nu naar de Chinese controle om 20.50! Dat verloopt overigens stukken soepeler dan werd verteld. Inmiddels is de Chinese restowagen aangekoppeld maar deze gaat pas om 23.00 open dus staan er deze avond weer Noedeltjes op het menu :-p. Wielen wissen gaat hier een stuk snellen dan bij de grens van Wit Rusland, en tegen foto’s en filmen hebben ze geen enkel bezwaar. Om 1.00 zijn we klaar om China in te trekken maar niet voor we eerst nog even een Wodka gedronken hebben met de buurmeid uit Antwerpen.

Vanmorgen om 06 uur waren we wakker, het water staat je bijna tot aan je lippen omdat je moet plassen. Nou ik kan je vertellen dat is koud. Dus alle moed verzamelen en de tent (ger) uit brrrrr. Dus nu eerst die kachel maar eens opstoken, zien dat we dat minnetje weer voor de temperatuur weg kunnen krijgen.

Dit lukt ons inmiddels al redelijk snel, we blijven nog even liggen op ons slechte bedje maar nu wel weer in een warme tent. We zitten vandaag precies op de helft van onze reis. Tjonge wat gaat de tijd toch weer snel. Over één ding zijn we het wel goed eens, wil je een keer onthaasten kom een keer hier logeren en wat hebben we hier genoten.

Vanmorgen weer een goed ontbijt gehad Bert zijn vrouw weet dit altijd goed te verzorgen (ondanks de primitieve omstandigheden) Petje af.

In de loop van de dag worden we naar LG-guesthouse gebracht in UlanBatar Het werd uiteindelijk weer een rit vol verrassingen, eerst maar eens proberen door de rivier te komen, het water staat hoog vanwege veel smeltwater, en dan in de auto bij een lokal die rijd als een gek in oud barrel maar we komen uiteindelijk waar we moeten zijn. LG is goed hostel waar we eindelijk weer eens onder de douche kunnen (wat een luxe), dit hebben vanaf ons vertrek uit Urkutsk niet meer kunnen doen. Och wat maakt het ook uit we hadden al heel wat tijdsgrenzen gepasseerd nu kan de vuilgrens er ook nog wel bij. We stinken nog steeds niet en we hebben al die tijd ons kunnen redden met de middelen die we hebben en geloof me je hebt niet veel nodig.

Vanmiddag UlanBatar nog ingelopen voor de noodzakelijk boodschappen voor morgen in de trein, we hebben de route naar het station nog even gecheckt voor morgenvroeg (appeltje eitje). Vanavond nog even een biertje gehapt hier in het hostel en ook nog even gegeten. Morgen gaan we op de trein naar Beijing om 07:15 de tickets zijn inmiddels afgeleverd.

Wakker om 3,00 uur van wege de kou die door slaat op je blaas! Maar ja wat wil je, we hadden gisteren de kachel iets te veel hout gevoerd zodat we een sauna idee hadden, snik heet en de kachel maar loeien, pft dan de deur maar open voor wat frisse mongolse lucht! Verder toch goed geslapen we zijn onder de ochtent maar als een mummie in onze slaapzak gerold en zelfs het hoofd onder de dekens van wege de kou, het had dan ook fiks gevroren! S’ morgens ontbijt op bed in de tent van Bert want stoelen zijn er niet alleen mini krukjes, niks voor de hollanders! Om 10,00 komt de plaatselijke taxi onze ophalen voor een rondrit door het dal. Nou dat is echt onthaasten!! Naast opa, die 74 is 9 kinderen heeft en altijd chaufeur in de stad Ulanbataar was, op de kar door berg en dal! Opa wil op bij elke boom op de foto, het liefste natuurlijk met … juist mij. Een super mooie ervaring om met een plaatselijk iemand een rondrit te maken terwijl je elkaars taal niet spreekt. Echt het bekende handen en voeten werk! In de middag nog even naar het dorp gewandeld, in totaal 10 km door boesboes met twee rivieren om over te steken. Erg mooie en ongerepte natuur. S’ middags is ons beloofd dat we soep krijgen die geweldig moet zijn volgens de andere gasten. En inderdaad een soepje als tussendoor.( super) Om 20,00 uur warm eten met kip en, ja geloof het of niet, Hollandse bloemkool, met sausje, (daar zit je dan voor in Mongolië) Bij het terug lopen naar onze tent staan we weer versteld van de stilte, je hoort hier NIETS. Ook de sterrenhemel is indrukwekkend super helder, hier worden wij zelfs stil van.

Het is vandaag maandag 14 mei en we zijn in UlanBatar aangekomen, na een relaxte treinreis op het station aangekomen was “Bert” in geen velden of wegen te bekennen. Allemaal mensjes met naamborden maar niemand met onze naam. Wachten dan maar. Na een kwartier kwam er een Nederlander naar ons toe lopen die op zoek was naar Sjaco en Tjeerd. Hij verontschuldigde zich omdat hij te laat was. We krijgen een bakje koffie in de stationsrestauratie en gaan even later op pad.

Eerst even siteseeing met onze gids Miga doet eerst met ons de highlights van UlanBatar en vervolgens een wilde rit naar gengis Khan en de turtlerock.

Een wilde rit, dit omdat de gemiddelde zandweg in Nederland minder gaten en kuilen heeft dan de verharde hier waar je overigens tol voor moet betalen ook je rijd over een tolweg en vervolgens is de weg “weg”. En toen naar ons Ger-kamp, 100 jaar terug in de tijd gelegen in de middel of nowhere 70 kolometer buiten UlanBatar ( meer dan 2,5 uur rijden) . Je geloofd je ogen niet uit hoe primitief het hier is.

Geen water, geen sanitaire en geen elektriciteit. Maar wel gastvrijheid en overheerlijk eten ( dit maakt een hoop goed) om 09:00 ontbijd, 14:00 middagen en avondeten om 19:00. In de tussentijd hebben we een eind in de natuur gewandeld tussen de Jaks, schapen en paarden door, want die lopen hier ook rond. Bed opmaken is ook een bijzonder moment, wat zijn wij weer blij met ons zakje.

Vanavond lekker gegeten, dat is hier in ieder geval wel van deze tijd. Verder vroeg onder de veren want wanneer het hier donker is is het ook echt donker. Dus de houtkachel stoken we lekker op want we willen het niet koud hebben vannacht. Gisteren lag hier namelijk nog sneeuw.

Weer een erg interessante eerste dag een ervaring die we niet wilden missen. Een hoogtepuntje van de reis tot nu toe, waarbij wij ons wel afvragen wat de drijfveer van een Nederlander kan zijn om in deze primitieve omstandigheden met een Mongoolse vrouw en kinderen te willen leven. Het is ons wel duidelijk dat we erg blij moeten zijn dat we ooit een keer in Nederland zijn geboren en niet hier. Oja even voor de Nederlandse vrouwen “nooit meer zeggen dat je huis rommelig is of nodig een keer gezogen moet worden, hier weten ze niet eens wat een stofzuiger is laat staan dat ze ruimte hebben om dingen op te ruimen. Rommel van tafel wordt gewoon op de grond gegooid in de hoop dat de hond het wel opeet. Einde dag 1 in Mongolië.

Vannacht weer oud en vertrouwd geslapen in de trein, zelfs het wisselen van de loc, elektrische voor een rokende diesel, hebben we niet gemerkt! Gisteren bij het inchecken moesten we toch even onze tickets controleren, we hadden namelijk het idee dat we in de Talis richting Parijs beland waren! Maar gelukkig, toch de juiste trein met een coupe vol reislustige bejaarde Fransozen. Overigens wel een stel wat goed Engels spreekt, hun nieuwe president geeft dan ook direct stof tot discussie wat met zo’n naam moet het goed komen met Frankrijk vivala Ollande!!! Overigens zitten we wel in de stoptrein, bijna elk plaatsje stoppen we wat veel tijd in beslag neemt. Voor ons niet erg want we genieten van elke stop en hebben alle tijd. Het landschap is overigens totaal veranderd in wit, de sneeuw ligt hier nog cm dik en af en toe vliegen er nog vlokjes, mooi zicht vanuit de warme trein. Ik hoop overigens wel dat het bij aankomst op de bestemming het weer beter is want ik heb geen winterkleren mee en Tjeerd z’n maat hebben ze niet 🙁 Bij de grens, Haywakn, gaat onze wagon(met alleen maar Europeanen) 4 uur op een zijspoor en moeten we wachten op een loc met gevolg om aan te sluiten. Om 5 uur paspoortcontrole door een schone beambte die onze namen goed uitsprak, pluim. Daarna neemt ze overigens wel de pasporten mee voor controle en verlaten de trein, eigenlijk willen we ze wel graag terug:-( het reist in ieder geval een stuk makkelijker!! Na ruim een uur krijgen we ons paspoort weer terug maar niet voor dat de hash-hond door de trein was geweest. Gelukkig hebben we ons ingehouden! Daarna vervolgen we onze reis over de grens en bij binnenkomst van Mongolië zien er dit bord, nergens gezien in Russia. We zijn benieuwd of het waar is! Oké eerst nog een paspoortcontrole net over de grens, en weer de papieren mee naar het kantoor! Niet alleen de natuur is veranderd ook de mensen zien er anders uit, kleiner, donkerder en hebben voorin de auto gezeten tijdens een botsing, zonder gordel! Kortom platbekken 😉 grappen we, wat wij zijn hier even eens een toeristische trekpleister als Hollanders!! Zou het aan de lengte liggen??

Vandaag was onze laatste dag Irkuts. We gaan vanavond om 22:15 lokale tijd op de trein richting Mongolië. We gaan hier twee nachten over doen. Vannach hebben weg geslapen bij onze Russische gastvrouw( heb geen idee hoe ze heet). Echt proper was het niet, dus we hebben gewoon in ons slaapzakje gelegen. We zijn erg blij dat onze lieftallige vrouwtjes ons een zakje gemaakt hebben waar we in kunnen slapen. Uiteindelijk hebben we prima geslapen nadat we toch maar 1,5 liter bier van 14% hebben weggewerkt. ’s Ochtens ontbijt in de keuken dit was prima verzorgd was, onze gastvrouw had goed haar best gedaan.

Na het ontbijt zijn we naar het plaatselijke winkelcentrum gegaan om maar even wat inkopen te gaan doen voor in de trein.
Vandaag dus onze laatste Russische experience in Irkutsk.
Irkutsk is eigenlijk best wel typische Russische stad, weinig te bezichtigen en een klein centrum.

Kortom vandaag weinig beleefd, het weer hier in Irkutsk is koud, het waait hard en het zonnetje is bewolkt. Ondanks dit hebben we nog steeds veel plezier, we zoeken zo nu dan een café of tentje uit waar we onze internet activiteiten kunnen bijhouden.

Vanavond om 20:45 ( voor jullie 13:45) worden we opgehaald en naar de trein gebracht, we gaan dan naar Mongolië. We hebben geen idee wat we daar gaan aantreffen en beleven, gaat vast een fantastisch avontuur worden. Voor internet zullen we wel een paar dagen onder water zijn maar wanneer het enigszins mogelijk is houden we jullie op de hoogte.

Na een stevig ontbijt worden we netjes optijd opgehaald door een busje en dan met een misselijkmakende snelheid richting Irkutsk vervoerd. Nog even inhalen voor de heuvel, oeps dat halen we niet dan maar in het midden van de weg 3 dik, even ruimte maken voor elkaar zonder verdere problemen! De meeste rijden hier dan ook als idioten maar heb je voorrang dan krijg je dat ook, zelfs als voetganger! Het mooie bij de stoplicht voor voetgangers is dat de tijd aangegeven wordt hoelang het licht op groen staat, is de tijd om zorg dat je aan de overkant van de straat bent ander kom je om in het verkeer! De zogenaamde G G regel; Groen is Gas erop!

Aangekomen bij de hostess kijk je je ogen uit, oud gebouw met nieuwe intercom, druk op de 5 en door de interkom klinkt een snauwerige Russische stem! Bij binnenkomst ben ik zelfs groot, ze komt net boven Tjeerd’s middel en is erg aardig, zo zie je maar je kunt je vergissen, een stem zegt niet alles! Overigens Zijn de meeste Russen aardig je kunt ze toch niet verstaan 🙁 verder ziet het er netjes uit alleen bij nadere inspectie vallen er toch wat haren door de mand( volgens mij overigens hondenharen)

Afijn dan de stad maar in, via de Leninstraat naar het standbeeld van deze bekende Rus! Terug over de fruitmarkt, waar we overigens op gevaarlijk terrein komen volgens onze gids i.v.m pickpockets. Daar moeten we even kijken natuurlijk =} overigens niks aan de hand. Ook moesten we de koffie even proberen van het Traveler’s cafe en natuurlijk even gebruik maken van het gratis internet.
En wat denk je, komen we buiten onze Engelse stalkers weer tegen! Nu daar moet op gedronken worden, Russische bier.
Als afsluiter van de dag nog een pizza bij Papa Johns. Een dag uit twee uitersten, s’morgens aan het meer, s’middags in de stad!

Wow, wat hebben wij vannacht goed geslapen, geen geboemel en geschud van en trein, terwijl dat ook best wel goed sliep. Maar dus vanmorgen om 08:30 ging de wekker, wakker worden in Siberië. De naam Siberië associeer je met kou, nou dat klopt. Met een strak blauw hemeltje is het hier ontzettend koud vanmorgen, ik doe zelfs vandaag mijn tweede jas aan ( dan weet je het wel).

Maar voor we er weer op uit gaan natuurlijk eerst een stevig ontbijt, dit was ook de reden voor de wekker vanmorgen.
In ieder geval we hebben er mooi weer bij dit was niet voorspeld door de “locals”. Vandaag hebben we het hele dorp afgelopen tot aan uitmonding waar het Baikal meer over gaat in de enigste rivier die het water afvoert. Elke keer verbazen we ons over de armoedige staat van de huizen hier en dat er überhaupt nog mensen ik kunnen wonen. Water wordt hier zelfs nog uit de waterput gehaald ipv uit de kraan. Ondertussen nog even een bakje koffie met een broodje gekocht 2 koffie 2 broodjes voor 150 roebels, waar heb je het dan over. Sjaco heeft nog even geprobeerd af te dingen op twee shasliks op de plaatselijke markt, hij kreeg het niet voor elkaar. Na heel wat heen en weer gelult hebben de koop niet door laten gaan (principe questie) dus geen shasliks we hadden toch al net een broodje gehad.

Voor vanavond hebben we weer diner besteld hier in het chalet, dit hadden we gisteren ook gedaan dit was ons goed bevallen.

Zo weer lekker gegeten straks nog even douchen en dan lekker Chillen. Ons eten werd weer opgediend door onze gastvrouw die heel haar best doet om het ons naar het zin te maken Morgen gaan we naar Irkusk voor één nacht Home-Stay.

Na een hobbelige nacht maken we ons op om de trein te verlaten. Olga heeft ons netjes optijd gewekt! Eerst toch nog even een bakkoffie naar binnen werken! Het is weer maar afwachten hoe het geregeld is. Prima ontvangst op het station, ze stonden ons weer op te wachten met een naambordje en deze meneer sprak zelfs engels. We hadden een hele bus voor onszelf, samen met de Amsterdammers, en dus maakten we van de gelegenheid gebruik om hem de hemd van het lijf te vragen. Overigens leuk om zo eens met de bevolking te kunnen communiceren, een heel verhaal trouwens te lang om op te schrijven. Maar hij bracht ons wel bij het juiste chalet, we hebben wel even aan de buurt moeten wennen, zie foto’s! Maar de eigenaresse wilde direct aan de slag om voor ons nog een stevig ontbijttje te maken, zonder vis en gebakken aardapelen. Maar o wat hadden we een honger en een zin in koffie!
Rugzak uitpakken en eerst even naar het meer, in totaal hebben we ongeveer 6 km gelopen langs het water. Omdat men hier op 9 mei de dag van overwinning viert is iedereen vrij en zijn er overal marktjes, super gezellig. Nog even een saté van de bbq gegeten op een hoekje van een winderige markt. Het is overigens wel ontzettend koud hier (volgens Sjaco /Tjeerd vindt dat het wel meevalt) er ligt zelfs nog ijs in het water. Na een uiltje te hebben geknapt even eten in de resto van het chalet, hachee met aardappelpuree en een salade! Nog even de benen strekken ondertussen een biertje halen en ons bedje in, dit keer zonder geschommel en gebommel HEERLIJK welterusten.

Gevoelsmatig gezien is vandaag de laatste dag dat we in de trein zitten. Vannacht om 02:30 Moscow tijd komen we aan Irkutsk, het is dan daar 07:30. Onze 5180 kilometer lange trein reis van Moscow naar Irkutsk zit er dan weer op. Vier nachten in de trein zijn ons 100% meegevallen, het is een comfortabele manier van reizen, tenminste die conclusie hebben wij ons in middels toegedaan. We kunnen ins wel voorstellen dat wanneer je last heb van reis ziekte zoals wagenziek of zeeziek dat je dan misschien wat meer problemen hebt met de trein.

De dag is vandaag weer omstreeks 0:800 begonnen met een ontbijtje, ons even opfrissen met onze ” doekjes” en we zitten er weer fris en fruitig bij. Ondertussen dendert De trein onverstoord verder. Het landschap wordt afgewisseld met bos (heel veel berken) en zo nu en dan een stukje bewoonde wereld. Buiten is het grijs en en koud, je ziet zo nu en dan nog sneeuw liggen. Je merkt aan de trein dat er momenteel veel bochten in het traject zitten, ook hebben we wat hoogte verschil gehad.
Ondertussen probeert “Olga” ons een paar theekopjes te verkopen, wij hadden hier geen belang bij gaan toch stuk in de rugzak. Achteraf horen we van mede reizigers dat ze ook behoorlijk aan de prijs waren namelijk 2000 roebels voor 2. Verder vullen we onze dag met wat televisie kijken en naar buiten kijken. Vreemd genoeg vervelen we ons geen moment.

Wanneer we weer even 20 minuten losgelaten worden op het station haasten we ons naar de kiosk voor onze eerste levensbehoeften ” ships, chocola en kaas voor op brood”. Het weer hier is inmiddels weer lekker aangenaam.

Onderweg zien we hele stukken natuurgebied in de brand staan, de Russen passen zo hun stukje natuurbeheer toe door stukken toendra gecontroleerd af te laten branden. Best een raar om met een trein door brandend gebied te rijden.

Wanneer we zo gaan slapen en weer wakker worden zijn we in Irkutsk aanbeland en verlaten we deze trein.
Einde van het eerste grote treintraject.

Vannacht goed geslapen, we raken al aardig gewend aan het schommelen van de trein. We zitten alleen met het probleem van de tijdzones want ja houden we tijd van Moskva, die geldt in de trein, of de plaatselijke tijd={ hier tussen zit echter twee uur verschil! Is het dus 7 of 9 uur en dit verschil wordt alleen maar groter! Voorbeeld we komen aan in Ischim om 10 onze tijd( treintijd) maar plaatselijketijd is het dan 12.00 en voor jullie is het dan 8 uur. Je rikt ur gewoon van in de knope ( om t me us op z’n Zeeuws te zeg hun) Ach we zien wel krijgen we honger gaan wat eten krijgen we slaap nemen we borrel!
Overigens verbaast de uitgestrektheid en de armoede van het land ons het meest! Wat een verschil tussen de grote stad en het platte land! Ook van de mensen die je aanklampen op het station druipt de armoede af, je zou graag eens met deze mensen willen praten maar het is echt onverstaanbaar! Ook etenswaar kopen heeft risico’s dus moeten we voorzichtig zijn, hoe lekker de gedroogde vis er ook uit ziet volgens Tjeerd 😉 verder is het; onthaasten , kijken, eten, drinken en slapen. Gr Sjaco en Tjeerd

Na vannacht weer lekker geschommeld te hebben in ons treinbedje gaan we vandaag verder met onthaasten dit wil namelijk wel in de trein. We waren rond half negen wakker en hadden goed geslapen, Sjaco iets minder zei hij. Om 09:00 uur hebben we de restauratie wagen maar eens verkent, vergeleken bij onze wagon was deze erg oud te noemen, maar we zijn er even gaan zitten. Al snel werd ons een menukaart onder de neus geduwd. Zo goed als ons Russisch is hebben we die even bestudeerd, alleen de prijzen waren goed leesbaar. Uiteindelijk waren we het er over eens dat we toch onze eigen brood voorraad maar moesten aanspreken. Koffie, thee, soep en alles wat maar warm water nodig heeft kunnen we maken door heet water te tappen uit de samovar.

Om 12:00 uur hebben een 15 minuten onze voeten kunnen strekken op een station waar we stopten. En iid allemaal Russen die hun waar proberen te slijten aan trein passagiers, maar zeg nu zelf wat moeten we met een knuffelbeer van een meter hier in de trein. Olga onze ( je weet wel) ziet er nauwlettend op toe dat iedereen weer op tijd terug is in de trein.

Om 13:00 uur werden we heugelijk verrast, er stond ineens een dame in onze coupe, nee het is niet wat je denkt ! Deze bracht ons een bakje snacks ( ananas en chocolade, thee ) en ze kwam de lunch opnemen. Daar zitten we dan met onze noodles, dit had Mark ons wel even mogen vertellen. Een aangename verassing dus (het eten) luch en diner is inbegrepen, dit probeerde Olga ons natuurlijk gisteren ook al te vertellen, dat wij Nederlanders niet doorhadden dat iets gratis was.(Suh jammer).

Olga heeft zich ook even aan ons voorgesteld ze heet officieel Valentina maar in blog zal ze Olga genoemd worden. Best afzien hier in de trein, Olga heeft net onze coupe even een zuigbeurt gegeven. En ja hoor even tegen drieën wordt ons bestelde eten netjes afgeleverd in de coupe, het was ietsje afgekoeld maar wel lekker, wat een verwennerij zeker als je jaloerse blikken krijgt van medepassagiers.
Ondertussen rijd de trein gestaagd door zo nu en stoppen we even en kunnen we onze beentjes even strekken op het perron. Omstreeks 20:00 uur zijn we in Perm op de iPhone zien we dat we dat we weer een tijdslijn passeren, het verschil met thuis is nu + 4 uur.

Nadat we netjes door onze transfer chauffeur waren afgezet op het station waar we vervolgens nog anderhalf uur moesten wachten op de trein, gelukkig viel de regen mee vertrok gisteravond om stipt 23:45 de trein uit Moskou, de NS kan hier een voorbeeld aan nemen.

Om op deze trein te komen heeft ons eventjes wat moeite gekost. Olga, onze treinjuf want zo hebben we haar maar genoemd. Olga is namelijk een wat kleine maar zeker niet dunne Russische dame wilde onze terreinkaarten niet accepteren omdat ze vond dat dit niet de juiste waren. Maar na standvastig vasthouden op z’n Tjeerds dat we wel op de trein mee moesten ging ze uiteindelijk over stag.

Tot nu toe hebben we onze inmiddels opgedane medereizigers die we in het hotel hebben ontmoet nog steeds niet gezien. Achteraf blijkt dat die door hun transfer chauffer op de verkeerde plaats zijn afgezet en drie stations hebben gezien voordat ze op de trein waren. Maar ze waren op tijd. Alleen was wel geprobeerd hun te rollen, haar rugzak was open gemaakt en haar fototoestel was daardoor op de grond gevallen.

Even later toen de trein reed kwam ze langs (Olga dus) en probeerde ze ons de gang van zaken een beetje uit te leggen. Het enige wat voor ons z’n beetje duidelijk was was dat de snoep die op tafel lag 170 roebels koste, we hebben haar maar 200 gegeven. Later nog even kennis gemaakt met onze Zweedse buren die met een fles wodka kwamen aanzetten (skol). Oja dat is proost in het Zweeds. Tegen 01:30 uur zijn we gaan slapen.

DE TREINREIS IS NU ECHT BEGONNEN.

Diep ontroerd kwamen wij vanochtend tot een vervelende ontdekking, maar eigenlijk ook wel een fijne ontdekking. Het schijnt dat onze blog zo goed bekeken wordt dat we een server overload hadden. De afgelopen dag hadden we meer dan 8 gygabite aan dataverkeer gehad. ( sneektv zou jaloers zijn). Om dit in de toekomst te voorkomen hebben we helaas de pagina met filmpjes moeten verwijderen (sorry Alex). Maar nu naar de orde van de dag. Het is hier nu 10 uur ’s ochtend.
Vandaag is onze laatste dag in Moskou. Vanavond om 21:30 (plaatselijke tijd) worden we als alles goed gaat, opgepikt bij ons hotel. Gaat dit niet goed dan horen jullie dit ook wel maar we hebben er vertrouwen in De treinreiswinkel die tot nu toe alles perfect geregeld heeft. Het is wel de bedoeling dat we hier om 12:00 uitboeken. We hebben afgesproken met de receptie dat onze bagage zolang ergens opgeslagen wordt. Gisteren hebben we voor het volgende trein traject al wat voedsel water en cola ingeslagen en onze laatste wasjes gedaan in het hotel. De reis gaat namelijk tot 09 mei 07:30 (Irkutsk) tijd duren. Dat is dus 7 uren later dan in Nederland. Tot die tijd zullen jullie waarschijnlijk niks van ons horen omdat er geen internet is. Maar wanneer we wel een gelegenheid hebben om te bloggen zullen we dit zeker doen. Dus vandaag voor de laatste keer Moskou in.

Daar zitten we dan in het hotel te wachten tot we opgehaald worden door onze chauffeur. Nog een uurtje en we gaan naar het station gebracht worden. Dit zal voorlopig ins laatste blogje worden. Vandaag nog even onze tijd volgemaakt in een zonovergoten Moskou. Toen we in het hotel terug waren begon het overigens te spoelen, het kwam met bakken uit de hemel vallen. Volgens ons hebben de weergoden ons begrepen en weten ze wanneer we hier weg gaan. In de hotel lobbie zit overigens nog een leuk stel wat het zelfde traject gaat doen als ons.
Gaat wel weer gezellig worden in de trein. Hee maar we houden op en we laten weer van ons horen als er weer internet is. Tot over 4 dagen.

Vanmorgen voor het eerst, tot afschuw van Tjeerd, zalm gegeten als ontbijt. Ik hoop dat het stevig genoeg is om vandaag het Kremlin binnen te komen. Verder is er weer volop zon, echt prachtig weer, eigelijk jammer dat we met de ondergrondse moeten! Tja de afstanden zijn echt re groot om te wandelen!
Kremlin bezocht tjonge jonge wat een pracht en praal met gouden koepels, maar wel netjes op de paden en zeebra’s lopen anders krijg je met de overal aanwezige bewaking te maken:-( S’ middags nog een herdenking meegemaakt van de gevallen soldaat. Alles met veel ceremonie en, van klein tot groot, alles en iedereen in uniform, volgens ons zijn de Russen er bezeten van. Na het eten nog even geschopt voor morgen in de trein. De vorige 2 dagen hadden we eigenlijk te weinig water dat zal ons niet weer overkomen, inkoop staat op 7 liter water en 4 liter cola. Dit Moet genoeg zijn!! Verder is een ding ook zeker Russische vrouwen zijn gek op grote kerels 🙂 En er is nog iets wat wij de Moskovieten niet nadoen dat is, lezen, slapen en film kijken tijdens het reizen met de ondergrondse. Wij vallen al om tijdens het wegrijden, zij slapen rustig verder. Vraag is wel hoe het kan dat ze op tijd wakker zijn.
Groeten mini en maxi

Ps. we genieten van jullie reacties!!!