Categorie: Transsiberie

Hallo allemaal.

Wanneer jullie dit blogje lezen hangen wij op 10 kilometer hoogte ergens in de lucht tussen Shanghai en Amsterdam.
We zitten dan al vanaf 06:20 ( jullie tijd) in z’n mooie grote blauw/witte vogel van de KLM, deze ooievaar levert ons als alles goed gaat rond 18:05 uur af op Schiphol airport. (vlucht KL 0896).
Dit zal ook weer een hoogtepunt van onze reis worden “thuiskomen”.

We hebben samen (Sjaco en ik) een ongelofelijk mooie reis gemaakt, eentje die we niet snel weer zullen vergeten. Ook wij willen onze dank uitspreken naar onze vrouwtjes die ons toch maar even een maandje hebben laten gaan.
Ook onze waardering naar onze kinderen, die mams thuis zo goed hebben gesteund. En natuurlijk vrienden die de vrouwen niet vergeten waren toen wij ver weg waren.
Zonder jullie allemaal was het niet z’n groot suc6 geworden.

Ook de lezers van ons reisverslag, 53 vaste volgers, maar met een gemiddelde bezoek rate van meer dan 100 unieke bezoekers per dag waren dit er dus veel meer. Onze website heeft meer dan 35 gigabite data verkeer gehad en dat is best veel!
Leuk dat jullie ons hebben gevolgd, we hebben ook genoten van de reacties die we terug kregen van jullie.

Maar aan alles komt een eind.
Dit zal dan ook het laatste blogje zijn wat deze reis aangaat. Wie weet komt er een vervolg, maar één ding is dan zeker ” dan gaan de vrouwen wel mee”.

Groetjes Sjaco en Tjeerd.

Gisteren hebben we contact gehad met onze Engelse vrienden die ons nareizen op onze reis. Ze kijken eerst wat wij gedaan hebben en/of het de moeite waard is. 😉 Ze durven zelfs te zeggen dat ze beter zijn dan het Dutch team! Haha! all fake!!

Maar oké, do not breaking hearts of friends, we hebben afgesproken in de Starbucks voor koffie en even lekker bijkletsen, vervolgen maken wij ze, als “lokals” wegwijs in deze wereldstad.

Als wij terug gaan om alles nog eens goed in te pakken gaan zij verder. We nemen afscheid aan het water met de belofte, mochten we in het zuiden van England komen dat we dan contacten, gaan zeker een keer doen maar met de vrouwtjes!!

Terug in het hotel gooien we alles wat we niet meer nodig hebben weg 😉 Oei er blijft wel erg weinig over, we hopen zelfs dat onze rugzakken mee kunnen als handbagage!

Buiten is het inmiddels bewolkt en er staat een stevig windje . In het park, tegenover het hotel, maken we kennis met een lokal van ruim 70 die goed engels spreekt en van muziek houdt. “Van welke muziek houden jullie en schrijf dat eens op want dat zoek ik op op internet om te luisteren” Wie kan dat nou een oud Chinees mannetje weigeren!
Verder rusten we nog goed uit en verlangen naar morgen 😉

Vandaag de dag maar een rustig begonnen. Het is warm In Shanghai, temperatuur loop al weer snel op tot boven de dertig graden, in de schaduw is het 26 graden

We hebben vanmorgen eerst maar eens rustig een wandeling gemaakt door het park. En ja hoor je gelooft het niet daar was een oud Chinees vrouwtje met een kistje onder haar arm. Zij probeerde mijn slippers te poetsen voor dat je het in de gaten had zat er er een lik crème op. Nou dat ging dus mooi niet door. Na één keer duidelijk op z’n Chinees NEE te zeggen (Méiyǒu) had ze snel door dat ik hier niet van gediend was.
Ondertussen hebben we ook nog even geprobeerd om een nieuwe auto te kopen maar het budget liet dit niet toe. ( helaas)

Dan toch maar terug gevallen op een breitling horloge, deze past beter in ons bestedingspatroon. Voor de prijs van 1259, euro, oh foutje met de komma geloof ik maar dat zoeken jullie zelf maar uit, koop je deze hier gewoon op straat.

Ondertussen hebben onze Britse stalkers ook weer van zich laten horen, ze hebben een dag vertraging opgelopen in Beijing en denken dat ze ons niet meer zullen tegen komen. Ze hebben in ieder geval een mooie reactie op ons blog achter gelaten.

‘S avonds wanneer het weer donker is en dat is hier al om 19:30 uur, gaan we richting de Bund. We willen van dit licht spektakel graag wat foto’s maken.

Al met al is Shanghai best een bijzonder ervaring, deze metropool heeft 23 miljoen inwoners, dat is meer dan Nederland heeft. Je ziet dan ook alleen maar Chinezen op straat ( vreemd hè ).
Van al het traditionele wat we in Beijing en Xian hebben gezien is weinig over gebleven. Shanghai is snel, modern en ver weg van alles wat we gezien hebben op onze reis en hier wordt volop engels gesproken. Morgen gaat onze laatste dag worden. Wie weet wat we allemaal nog gaan meemaken.

Wouw wat een super bedden hebben ze in dit Hotel!! Eindelijk het niveau waar we recht op hebben;-) Het bed is maar liefst 1.20 m breed en 2 m lang, dus te kort voor Tjeerd, maar voor mij ruim genoeg!(heerlijk)

Het ontbijt is niet te onderscheiden van het warm lopend buffet in Nederland, echt alles ligt warm onder deksels klaar. Noem maar op; rijst, bonen is saus, brood in diverse soorten eventueel gevuld, gebakken aardappelen, gebakken kip enz enz

Hoe moet dat als we weet thuis zijn? veragen we ons af! Wat een geweldig hotel, we hebben zelfs z’n mannetje voor de koffers en bij de lift( bellboy)
jullie snappen dat wij ons HIER helemaal thuis voelen!

We hebben dus eerst maar eens lekker uitgeslapen tot 9.00 en zijn daarna richting de Oriental Pearl Tower vertrokken.

Indrukwekkend als je de hoogt ziet, hoger dan de Eiffel toren! Via een tunnel kun je naar deze toren toe die aan de andere kant staat van de rivier. Deze tunnel zit vol animatie die je vanuit je cabine kunt zien. Mooi gedaan, een leuke boeiende oplossing voor een, anders, saaie rit!

De andere kant van de rivier staat vol torenhoge gebouwen met daar tussen in een rotonde met een speciaal niveau voor voetgangers, schitterende panorama beelden geeft dit!

Al rondkijkend zien we een Apple store, daar moeten we even kijken natuurlijk, prijzen vergelijken. Maar helaas alles is net zo duur als in ons eigen landje dus geen ipod of ipad mee in de rugzak!

Vanwege de warmte gaan we lekker in het park zitten en genieten van de aandacht;-) en NEE we willen GEEN; koffers, horloges of massage. S’avonds nog even gewandeld door de winkelstraat waar allerlei amateur “artiesten” op treden, Chinezen zijn er gek op! Zelfs de Indianen uit Frankrijk, met de panfluit, treden hier op! Escargot’s zijn dus nog steeds populair hier;-)

Na een redelijke nacht, we deelden we coupe met en Chinese jongen en nog een meisje, die overigens niet bij elkaar hoorden en geen woord zeiden, zijn we voor de verandering weer een wakker geworden in de trein.
Gelukkig hadden we gisteren al brood gekocht dus dit eerst maar even burgemeester gemaakt, bakje koffie en thee erbij en we kunnen er weer tegen aan tot Shanghai.

Ondertussen vliegen de rijstvelden aan ons voorbij, gisteren was ons al verteld, dat hoe verder je naar het zuiden komt, des temeer rijst er gegeten word. Het weer ziet er weer veelbelovend uit en door de nevel heen komt de zon steeds hoger te staan. Ondertussen zitten we ook weer alleen in onze coupe, het meisje is uitgestapt en de Chinees heeft zijn toevlucht gezocht op de gang.

Om 12:10 lopen met de trein we Shanghai binnen we hebben dan weer 17,5 uren in de trein gezeten.
We moeten eruit bij de south-west gate en daar staat weet iemand klaar met een naambordje. Mister MA, zo stelt hij zich voor, een prototype Chinees, brede lach en constant lichte buigingen makend en erg nieuwsgierig.
300 meter moeten we lopen om opgepikt te worden, onze Chinees verontschuldig zich hiervoor. ” No problem” toch.

Na een kwartiertje rijden komen we bij ons hotel aan, Luxe alom.
Op de weg hier naartoe worden de zaken omtrent de terugreis nog even doorgenomen, ons vliegveld ligt 50 km hier vandaan, dit was even voor de logistiek.

Het leuke is wel dat we nu z’n beetje 12000 kilometer met de trein gereisd hebben en geen minuutje te laat op een station zijn aangekomen. De NS kan hier nog wat van leren.

Later zijn we even de stad in gelopen om de boel even te verkennen, het is ongeveer een half uur lopen naar de “Bund”. Eigenlijk kan je zeggen dat Shanghai het New York van China is.

Na ongeveer 50 (sex) massages en honderd rolexen en of rolschaatsen komen we tegen 18:00 weer terug bij het hotel. En ploffen neer op onze kingsize bedden.

Vroeg wakker vanwege een te kort aan comfort. Eerst even douchen en
inmiddels is onze langslaper ook wakker! Voor ontbijt nemen we, voor ons inmiddels de gewoonste zaak van de wereld, rijst met groente en koffie met als afsluiter een boterham met jam! 🙂 we blijven Hollanders tenslotte. Na het ontbijt even onze spullen pakken en nog vlug een laatste boodschap doen, dan naar beneden om uit te checken. Daar staat onze gids al te wachten en stelt zich voor als Toni( dat kunnen we tenminste uitspreken)!
Wat later arriveert onze chauffeur voor vandaag want we gaan op de luxe toer 😉

Als eerste staat gepland een bezoek aan de fundamenten van een zeer oude nederzetting. Mooi om terug te ziet hoe basic deze mensen leefden, een dak, vuur en eten(o ja nog wat liefde) Deze nederzetting is bij toeval ontdekt toen er een bouwplan werd ontwikkeld, en ja dan zijn de Chinezen wel zo commercieel om er iets van te maken wat geld oplevert. Er zijn zelfs vishaakjes gevonden die verdacht veel op de huidige haken lijken die wij gebruiken. Kortom, mooi om te zien hoe sommige basis benodigdheden al vroeg in de ” beschaving” bestonden. Apart onderwerp was wel dat kinderen die vroeg overleden door een pottenbakker in een pot( als kist ) opgebaard werden die bij de moeder thuis kwam te staan. Waarom bij de moeder? In die tijd lagen de vestigingen op doorgaande routes en kon het gebeuren dat er nog al eens wisselende contacten waren, wie dus de vaders was was zelden bekend in die tijd!

Voor de crimies onder ons, mocht je in die tijd iets gedaan hebben wat niet door de beugel kon, dan kwam je vervelend aan je einde maar na je dood was het niet veel comfortabeler( zie foto).

Ik weet niet of dat nog enige invloed heeft gehad op het crimigedrag in die tijd;-)

Aansluiten bezoeken we, omdat dit in de buurt is van het museum, de werkplaats waar replica’s gemaakt worden van het Terracotta leger. Alles is hier handwerk, mooi om te zien hoe ze de beelden 1 voor 1 een eigengezicht geven, dit geldt overigens alleen voor de grotere beelden.

De indrukken die we hier krijgen beloofd veel voor het Terracotta leger zelf.
Ze hebben hier een eigen oven om het geproduceerde af te bakken. Het totale proces van klei tot soldaat duurt ongeveer 6 weken. Het meest wat hier gemaakt wordt is voor de verkoop en gaat over de hele wereld!
Bij het aangeven dat ik het beeld niet mee kan nemen zegt de dame ” geen probleem we sturen het gratis op met garantie” dus geen excuus om het niet te doen. Na geslaagde transacties, met het nodige afdingen, gaan we verder naar het Terracotta leger. Het is inmiddels weer lekker warm geworden en we genieten volop. Bij aankomst in gaan we in golfkarretjes naar het leger! Eerst naar hal 1. Nou je weet niet wat je ziet, een heel leger van terracotta beelden staat mannetje aan mannetje in kleisleuven in totaal ongeveer 9000, verspreid over 4 hallen .

Wat een werk moet dat geweest zijn. Veder zijn er verschillende rangen en heeft elk beeld zijn eigen uniek gelaatsuitdrukking, de één nors de ander met kleine glimlach. Super, je kunt het niet in woorden uitdrukken wat je ziet!! Tussentijds gaan we nog even lunchen met Toni die ons handig door het gewone Chinese volk maneuvreerde, we zijn tenslotte zijn gasten!!! Na de lunch volgen er nog meer hallen met opgravingen. Heel veel tombes zijn in de loop der tijd ingezakt, men schat dat dit Terracotta leger van rond 214 voor Christus.

Echt, kom je in de buurt van
Xi’an bezoek dan het Terracotta leger, voor ons een topper tijdens onze reis! Na dit bezoek hebben we nog wat tijd over, wat willen we nog meer zien van Xi’an ??? Na lang te hebben nagedacht stelt onze gids voor om een zijde fabriek/showroom te bezoeken. Hier krijgen we uitleg over het hoe zijde geproduceerd wordt en hoe men deze bewerkt ( borduren) zelf wij krijgen hier begrip voor al dit handwerk! Het borduren van z’n kleedje duur ongeveer 3 maanden. Nog even gekeken voor de dames maar, of te duur of niet mee te nemen in de koffers! Maar ze willen zo graag verkopen!!! Ook aan Tjeerd konden ze geen dekbed van zijde kwijt, ” maar we kunnen het show bed wel even opmaken met de door u uitgekozen hoes!!” echt ze zijn super die Chineesjes ze doen alles om je te verleiden iets te kopen!! Na dit avontuur worden we netjes door onze Toni afgeleverd in de waiting room om op onze trein te wachten, ook de zorg en de service is super !!

Onderweg hebben we nog een
kleine file en Toni besluit dit te benutten om ons het basis Chinees te leren, hij doet het goed maar wij snappen er niets van, maar toch leuk om door een Chinees les te krijgen in zijn taal op de achterbank van een Redflag.

Na een goede nachtrust, die hadden we ook wel verdient na onze treinreis van gisteren zijn we fris en fruitig weer uit bed gestapt. Oja nog even iets over gisteravond, we hebben ook weer gegeten bij de plaatselijke Chinees “kip uit een pan”. Nou ik kan je vertellen dat we hier in ieder geval nooit weer naar toe gaan, maar met bier wegspoelen,doet goed zijn werk. Gelukkig zijn we de nacht zonder maag en darm problemen doorgekomen.

Na een goed ontbijt, de koffie was alleen niet te drinken, dus zelf maar even naar de vertrouwde nescafe gezocht.

Zijn we naar de stadsmuur getrokken en hebben we daar een wandeling overheen gemaakt. Deze omringt de oude stad ( de stad is volledig gemoderniseerd overigens) en heeft een totale lengte van 12 kilometer.

Het leuke is dat wanneer je zo nu en dan het park inkijkt, wat onder de muur ligt, je de Chinese folklore in alle hevigheid ziet schitteren.

Je ziet gymnastiek oefeningen, dans, muziek of tafeltennis taferelen. Het was de bedoeling om hem rond te lopen, was het niet dat het behoorlijk donker werd en begon te regen. Dus we zijn de stad maar ingevlucht.

Een winkelcentrum bezocht waar de prijzen toch wel heel erg europeaans waren, moet je je voorstellen dat een gemiddelde Chinees ongeveer 320 euro per maand verdiend, aldus May onze local agente.

Oja ook May wilde even met me op de foto.

Lopen in de regen is overigens voor mij hier in China levensgevaarlijk. Overal zwaaien paraplu’s je bijna in de nek en dan zijn de stoeptegels ook nog eens spekglad. Ondertussen heeft Sjaco zijn commerciële handels vaardigheden uitgeprobeerd toen hij op de Moslim markt een paar T-shirts wilde gaan kopen.

Ik moet eerlijk bekennen het Chinese meisje had waarschijnlijk beter papieren, Sjaco twee shirts. Volgens mij had hij nog wel wat lager gekund qua prijs. Mijn maat is wat problematisch hier, al doen ze er wel alles voor om je in hun winkeltje te krijgen, binnen is kopen denken ze.

Vanavond nog even wat gegeten aan de overkant van de straat. Probleem was alleen de menukaart die ( hoe kan het ook anders) in het Chinees was. En hoe bestel je dan? Juist ja wil je varkensvlees ga je knorren en wil je rundvlees dan ga je loeien. Uiteraard werd hier weer lekker om gelachen, maar we kregen wel wat we wilde hebben, en het was nog lekker ook. Kosten nog geen 10 euro voor (twee personen) krijg je er nog twee halve liter bier bij ook, ondertussen worden er ook nog even twee scooters het restaurant maar binnen gereden en dat alles inclusief.

Morgen gaan we het terracotta leger bezoeken en gaan we hier om 09:30 weg. We checken dan ook gelijk uit en komen dus niet terug in het hotel. We worden gelijk vanaf het terracotta leger ( 30 buiten de stad) naar het station gebracht. We gaan dan ons laatste trein traject doen, de volgende keer dat we ons gaan verplaatsen zal met het vliegtuig zijn
Tot dat we weer in Shanghai zijn, zijn we dus weer even onder water.

Om 5.40 exact arriveren we, gebroken enwel in Xian, hoe doen ze dat toch in deze landen, vele km afleggen en toch op tijd arriveren. We worden netjes gewekt, voor diegene die nog niet wakker zijn of die zittend slapen vanwege de harde matrassen( lees plank) Waar is mijn waterbedje???? Onze transfer is even zoek maar we hebben geleerd om dan rustig te blijven staan met Tjeerd als uitkijkpost of vuurtoren, zo worden we altijd gevonden tussen de lokals. Al toeterend worden we afgevoerd tussen de taxi’s, fietsen en bussen door naar ons hotel.

Daar zijn ze op dit vroege tijdstip nog niet op ons berekend en willen we nú een kamer dan kost dat een dag extra, nou dan wachten we wel tot 9.00 uur. Ondertussen kunnen we wel gebruikmaken van het ontbijtbuffet á 20 yuan. Als we om 8.00 een kamer krijgen komt er verwarring achter de bali ” willen jullie nu twee kames of één kamer met één bed of één kamer met twee bedden” het laatste natuurlijk! “Maar we hebben een familiekamer met kingsite bed en een los bed, dan kunnen jullie je spullen op het bed leggen en het kingsize gebruiken”! Nee dames we zijn gewoon op reis en slapen apart!!!!!! ” Sorry I was joking” zegt de dame achter de balie met een rood hoofd 🙂

Na de kamer te hebben betrokken, met twee losse staande bedden overigens, gaan we Xian in om wat bezonderheden te bezichtigen! Tjeerd heeft een app opgezocht met wandelrouts in Xian en we besluiten om eerst naar de trommeltoren te gaan. De kaartjes voor klokken en trommeltoren worden samen verkocht en we gaan ze alle twee bezoeken.

De klokketoren is mooi om te zien maar, volgens ons, nodig aan renovatie toe! Maar we vertrekken niet eerder voor Tjeerd de klok heeft geluid, of hij ook weer waar de klepel is is maar de vraag;-)

Na de klokkentoren op naar de trommeltoren, daar staan serieuze trommels zeg, maar ook hier verboden te trommelen, jammer want we zijn reuze benieuwd welk geluid deze inmens grote trommels geven.

Bij het hangen over de balustrade van de klokkentoren ontdekken we de overbekende Islamitische straat daar moeten we heen voor iets lekkers.

Nou ik kan je zeggen onze honger was snel gestild, zelfs ik had geen honger meer. De eerste straten gingen nog wel, we zijn inmiddels wel iets gewend, maar in de volgede straatjes lagen de koeienlevers gewoon op straat, nog even in wrijven met olie dan blinken ze mooi!

Bij een ander restaurant waren ze pens aan het koken, heerlijk zo uit de pan op je bord :-p. Echt, onze neuzen weigerde spontaan dienst, die een hond heeft en deze wel eens pens voert heeft enig idee!!

Een paar uur later konden we ons zetten om toch maar een kopkoffie te nemen bij de Starbucks , die overigens prima rook!

En, goed nieuws, onze kaarten voor het laatste traject Xi’an >; Shanghai worden om 18.00. bezorgd bij het hotel, prima toch?

Vandaag is onze laatste dag in Beijing. Na eerst uitgeslapen te hebben, hebben we nog wat rondgelopen door Hutong, onze laatste schreden door Beijing, overigens wel een plek om weer eens terug te keren. Om 12:00 uur moeten we uitchecken en om 13:30 is onze transfer naar het station. Dus even lekker relaxt op het terras onder de parasol.

Gelukkig een chauffeur die Engels spreekt, hij was ruim op tijd en brengt ons netjes naar het Beijing rail station West, dit is een ander station dan waar we aankwamen.
Voordat we het station in mogen, moet alle bagage eerst door een scan.
We worden vervolgens netjes naar onze wachtruimte gebracht en onze chauffeur maakt ons wegwijs van waar we moeten zijn e.d

Om 15:10 lopen we bepakt en bezakt, maar op ons gemak naar wagon 9 en stappen, geholpen door de treinstewardes de trein in Door het smalle gangpad, met de grote rugzakken op onze rug, zoeken we de juiste coupé. De trein ziet er netjes en verzorgd uit met gordijnen voor het raam en gordijntjes aan de bedden. Op de tafel staat een grote thermosfles met warm water zodat er thee gemaakt kan worden, of voor ons soep of koffie.

We delen de coupé met twee chinezen de taal barrière viert hoogtij, handen en voeten werk dus. Als alle bagage is opgeborgen zijn we klaar voor vertrek. Om 15:51 zet de trein zich langzaam in beweging en verlaat Beijing. We werpen nog een laatste blik op Beijing en gaan op weg naar onze nieuwe uitdaging Xi’an.

De treinstewardes komt de kaartjes ruilen voor een plastic kaartje. Ze stopt de kaartjes in een map. Zo weten ze welke bedden bezet zijn. Chinezen zijn gek op administratieve handelingen zoals het lijkt.

Onze twee Chinezen beginnen om 18:00 druk te slepen met eten en maken “ja hoe kan het ook anders Noodels. Één van de twee heeft ons ook al een bak thee aangeboden. Een Koreaanse waarmee we de reis naar Beijing hebben gemaakt zei ons dat je met eten de muziek moet horen. Nou dat hebben we want slurpen en smakken dat kunnen ze heel goed.

Ondertussen gaan wij maar even eten in de restauratie wagen, waar we een matige maaltijd hebben gehad, die volgens ons uit de magnetron kwam.

Vervolgens maar vroeg naar bed. En ja hoor om 22:00 uur gaan de lichten ook uit. Na een slechte nacht ( woelen en draaien) komen we om 05:40 aan in Xian. Onze chauffeur liet even op zich wachten maar dat geeft niet, ze vinden mij hier altijd ( makkelijk als je hier als reus door het leven gaat). Maar we hebben het weer gered, we zijn in het Hotel. We weten dat we de 25e hier om 18:00 weer opgepikt worden om naar het station gebracht te worden. Nu de treinkaartjes nog !!

Heerlijk deze morgen hebben we vrij in onze vakantie, dat komt hier op neer, er staat niemand op ons te wachten en we kunnen lang uitslapen! Dus pas om 8. 00 uur uit de veren en eerst even douchen want daar was gisteren geen puf meer voor. Vandaag dus op eigen houtje naar de Yong He Gong Tempel die ongeveer 10 minuten lopen van het hotel ligt. We kijken dan ook raar op als we, bij het naderen van de tempel, steeds meer winkeltjes zien die wierook verkopen in vele verschillende maten! ( weten wij veel :-() Na het kopen van tickets zie we op het eerste plein een grote groep mensen met een dikke rookwolk er boven, voor de tempel staat een vuur waar het wierook aangestoken kan worden!

Na aansteken maakt men verschillende buigingen naar het beeld in de tempel, sommige knielen op de daarvoor bestemde bankjes! Binnen in de tempel is veel pracht en praal voor boeddha, verschillende tempels voor verschillende beelden en overal het zelfde wierookritueel. In de achterste of laatste tempel staat een enorm groot beeld, wij schatten zeker wel een meter of 7a 8. We mochten het niet even meten jammerlijk genoeg, zelfs niet fotograferen maar dat is toch gelukt! 🙂 In de middelste tempel voeren boeddhistische broeders nog een bepaald ritueel (waarschijnlijk het morgengebed) uit met eentonig gezang en trommels, niet filmen en fotograferen!

Een hele aparte ervaring om dit te zien, te ruiken en mee te maken! Toch bekruipt er mij op de een of andere manier een vreemd gevoel. Na het nemen van nog verschillende mooie foto’s verlaten we de tempel en gaan onze Hutton beter verkennen. Zelfs in het drukke verkeer wordt er nog een biddend gebaar gemaakt richting Tjeerd, nou dat gaat mij, en gelukkig ook Tjeerd, toch echt te ver! Maar ja met dat kale hoofd en zijn lengte zijn er wel gelijkenissen.
Mocht er nog ooit eens een keuringsdienst van waren opgericht worden in China dan zou die volop werk hebben en terecht volgens ons. Al slenteren in de hitte, want de tempratuur is weer ruim boven de 30 gr en stik benauwt, doen wij Dé ontdekking tot nu toe in Beijing,

een rasechte MacDonald! :-p. Spontaan krijgen we dan ook vreselijke honger en je snapt het, zonder geknoei met stokjes, een Koningsmaal. Heerlijk die Mac zelfs in China.

De rest van de dag spenderen we aan, kijken, slenteren en verwonderen! Tussentijd geef ik nog 5 yuan weg aan een blinde die met kind naast zich die op een oude viool zit te spelen, ook dat kom je hier tegen. Onze stelling is; niet bedelen maar probeer toch, hoe moeilijk ook, iets te doen wat beloond kan worden! Bedelaars komen er bij ons dan ook bekaaid vanaf. En als verassing hebben we deze avond kunnen afsluiten met onze Engelse vrienden die we, voor ons gevoel heel lang geleden, hebben ontmoet in de trein! Thanks you guys are great!!

Morgen zijn we weer even uit de lucht vanwege de vervolg trip naar Xian.

Vandaag hebben we na de geslaagde dag van gisteren om 08:00 uur met Simon afgesproken in de lobbi van het Hotel. Dus de wekker maar weer om 06:50 gezet ( ja moet er wat voor over hebben) we hebben tenslotte vakantie. Dus eerst even lekker ons ontbijtje gehad en toen weer de auto in voor de city toer, de temperatuur is minder warm dan gisteren ( 28 graden)

Om 08:00 uur staat Simon al weer klaar in de lobbie, hij wil gelijk weg, maar Sjaco moest nog even wat wegbrengen op de kamer wat hij liever niet in de stad doet. Het eerste wat vandaag op agenda stond was ” het zomerpaleis”.
Na een ritje van een half uur, Simon had een andere auto geregeld omdat hij vond dat de golf te klein was, waren we daar al vroeg. Voor europeaanse begrippen misschien vroeg, voor Chinese begrippen niet want wij dachten dat half Beijing er al rond liep.

Ondertussen krijgen we de indruk dat ik meer gefotografeerd wordt dan het paleis aldaar. Sjaco begint zich al een beetje af te vragen, of hij dan niet zo aantrekkelijk is voor de Chinezen. Taferelen zoals hier onder op de foto gebeuren dan ook de hele dag door. We kunnen er beter geld voor gaan vragen, worden we nog rijk ook.

Maar we blijven er plezier in houden. Sommige Chinezen proberen soms stiekem een foto te maken, wanneer je daar dan op reageert zie je dat ze best wel een beetje schamen maar zijn ze des te blijer als ze met je op de foto mogen.

Na het zomerpaleis gaan we naar het plein van de hemelse vrede. Wat een joekel van een plein weer. Om erop mogen moet je door een coridore met detectie app. Wij mogen erlangs lopen omdat we toeristen zijn.

Er lopen hier allemaal leuk uitziende meisjes rond die goed Engels spreken om je een tour te geven als je dat wilt. Uiteraard slaan wij dit als grote jongens af “wij kunnen het zelf wel”

Toen op naar de verboden stad. Dit ligt aan de andere kant van de straat waar we onderdoor kunnen lopen. Het tafereel van tour aanbiedingen begint opnieuw, we lopen snel door naar de kassa om kaartjes te kopen. Eenmaal
binnen bevindt je je in een andere wereld ( die van een Ming dynastie)

De keizer leefde in pracht en praal en regeerde zij rijk uit de / of één van deze tronen.

Ons maagje begint inmiddels ook alweer te knorren. Simon stelt voor om samen met hem ergens te gaan eten hij weet een goed restaurant waar het goed is en niet duur. Maar eerst moeten we wat geld uit de “muur” trekken omdat we er doorheen zijn. Simon had ons al als “noodgeld” 200 yuan toegestopt als de entré te duur zou zijn.

Na lekker gegeten te hebben en weer met geld opzak gaan we nu naar de “tempel of heaven” dit was vanaf het restaurantje maar een kwartiertje rijden want het verkeer viel vandaag mee.

Deze tempel werdt door de keizer gebruikt om te bidden voor een goede oogst.

In deze tempel staat maar één stoel waar alleen de keizer kwam bidden.

Inmiddels was het ook al weer 17:00 uur ( tijd gaat snel hier). Op de terugweg naar ons hotel laat Simon ons nog zien hoe we morgen zelf naar de Lama tempel kunnen lopen en brengt hij ons weer terug naar ons hotel. Hier zet hij de auto van zijn zus nog even tegen een electricteitsmast aan. Voor hem dus een wat mindere afloop van een geslaagde dag.

Pfft om 6.20 uit bed, idioot eigenlijk als je weet dat we vakantie hebben en we in een hotel zitten waar we uit kunnen slapen! Maar het belooft een mooie dag weer te worden en we gaan opstap met onze gids . Naar de ontbijtzaal voor het ontbijt, natuurlijk wat doe je daar anders. Het ontbijt ziet er hier ook weer heel anders uit dan in de andere landen’ je kunt hier zelfs de kok voor je laten wokken!!! Wij kiezen voor het Hollandse ontbijt brood met jam. Je kunt overigens aan de borden zien wie uit deze landen komen en wie niet, de Chinesen gaat gewoon aan de bami of nasi, nou nee misschien na de koffie die overigens super is. Onze gids Simon is pressies op tijd, steld zich keurig voor en we vertrekken nadat we bij het instappen een flesje water hebben gekregen voor onderweg! Eerste bezienswaardigheid is Dé Muur. Je bent niet in China geweest als je niet de muur hebt beklommen. Na een rit van een 90 min staan we bij de muur:-) In een woord Indrukwekkend!!!! We volgen netjes het advies van Simon op om het eerste stuk met de cabine te te gaan en daarna te klimmen want we willen naar nummer 23 de “top” en voor diegene die het weten dat is Hoog! Wij omhoog maar de warmte speelde ons part zodat we regelmatig moesten stoppen om op adem te komen en af te koelen.

Deze trip koste dan ook 1,5 liter water en een 1/2 cola. Verder hebben we twee toverdoekjes die Tjeerd had meegenomen gebruikt die dienden als koeling en als zweetdoek, maar we zijn boven geweest bewijzen de foto’s. 🙂 Wat een geweldig bouwwerk en wat een uitzicht Super. Nu het afdalen, dat is zo mogelijk nog zwaarder, de knieën deden aardig pijn maar het was het zeker waard!!!

Aansluitende door naar de Ming Tombs, maar voor we zover waren eerst even eten bij een lokaal restaurantje langs de weg. Of we vis willen? je kunt deze dan uitzoeken in een vijver in het midden van het restaurant en krijgt deze geserveerd zoals je dat wilt op je bord. Mmm toch maar niet we eten wel kip. Op tafel staan verschillende kommetjes en onze gids legt uit waar deze voor zijn. Een kommetje voor thee, een voor je eten op te leggen en de laatste is voor de botjes, hu denken de Hollanders ach we zien wel. De groente ziet er goed uit en smaakt gebakken prima, de kip zit in een kom met saus en is volgens ons kortgehakt( plaatselijk lekkernij volgens de gids) na wat vis werk in de saus komt er toch iets raars tussen onze stokjes naar boven, een compleet kippenpootje, we weten ze gooien hier niks weg maar maar wat ons betreft hadden de nagels er wel af gemogen :-p oké daar was dat schaaltje voor! 😉

Verder naar de tombe, een heel indrukwekkend gebouw met tuinen er om heen. Wat die Chinesen dan weer doen, gooien ze geld naar de grafkist en troon van de overleden keizer, en er lag behoorlijk wat geld wat ze gewoon laten liggen. Raar volkje!!

Simon vraag of we de honden van zijn vriend willen zien want we zijn toch in de buurt en we houden van honden! Wat een super aardige man, net voor wij kwamen heeft hij nog vlug even flesjes koud water gehaald omdat het zo vreeslijk warm is. Gezien de omstandigheden van de huisvesting konden we dat dubbel waarderen. Mooie honden overigens maar mij een maatje te groot 100 kg stuk! En zo trots als een pauw met zeven staarten, foto, foto tuurlijk want daar kwamen we voor, op de foto met baas en hond. Super die lokals nergens nog zoveel open- en vriendelijkheid ervaren als hier in China. Ik ga voor de Chinezen! Na het bezoek aan de vriend van de gids gaan we terug naar de stad waar we netjes voor de deur van het hotel worden afgezet! Dank je Simon en zoals
een eeuwenoud spreekwoord zegt ' Morgenstond heeft goud in de mond' was dat zeker hier waar, we hadden echt een top dag.

Na anderhalve dag in de trein gezeten te hebben, overigens een heel mooie reis.

Op het station stond onze transfer juffrouw al netjes klaar met een briefje waarop onze namen stonden, prima geregeld. Voor het station was het een drukte van jewelste dus maar goed opletten dat je de kleine donkere samen in geel t-shirt niet kwijt zal raken. Het gaat goed en we zitten al snel in de taxi naar ons hotel

Ze regels verder alles voor ons ook de hotel zaken aan de bali worden prima geregeld, we krijgen onze treinkaartjes voor het volgende traject en ze geeft uitleg over de volgende transfer naar het station.

Dus eerst even naar onze kamer om even bij te komen en dan de Hutong ( volkswijk) maar in, ons hotel ligt er midden in. Ondertussen melde onze gids zich ook al telefonisch bij ons op de kamer de Hutong is een levendige en gezellige buurt, het lijkt zelfs dat alles hier op straat gebeurd.

En toen ging het gebeuren Sjaco moest naar de kapper. Even getwijfeld maar uiteindelijk is hij geknipt voor 2,5 euro

’s avonds weer erop uitgegaan en we hebben lekker gegeten bij de lokale Chinees. Het eten met stokjes gaat ons weer goed af. Maar we hadden dan ook al geoefend in de treinrestauratie. ( foto is van voor de kapper)

Volgens westerse maatstaven kost het eten hier drie keer niks. We hadden alleen een misverstand toen we hadden afgerekend. We werden na gelopen en er werd beweert dat we niet betaald hadden. Dus maar mee terug. Uiteindelijk duizend maal excuses en buigingen dat ze een vergissing hadden gemaakt. “sorry sorry” maar diegene die ons terug had gehaald was in geen velden of wegen meer te bekennen haar collega’s konden het maar even opknappen.

Morgen hebben we weer een drukke dag voor de voeg, dan gaan we eropuit met Simon. Oja plaatselijk temperatuur ligt boven de 30 graden hier

Omdat we vroeg met de trein mee moeten zijn we vroeg opgestaan, om 6.00 uur ging de wekker. Eerste even de was, die te drogen hing op het balkon, binnen gehaald en zo goed mogelijk opgevouwen 😉 ( heb ik van Lia geleerd) Daarna het ontbijt genuttigd wat gisterenavond netjes is bezorgd, alleen koud ei smaakt niet echt super al zijn we een eitje s’morgens wel gewend. Ik hoop bij thuiskomst dat deze traditie wordt voortgezet door de vrouwen, hoeft overigens maar 1 eitje te zijn hoor! Afijn na het ontbijt naar het station waar de trein al staat te wachten. In de trein zijn verschillende bekende van vorige trajecten die net als ons verder reizen naar China! Echt super gezellig, lekker kletsen bij een open raam terwijl het landschap veranderd en aan je voorbij trekt. Uren niets dan zand en stenen met af toe een kameel. Mooi gezicht is dat. Overigens vergeet ik te vertellen dat de temperatuur hier aardig is gestegen van rond 12 gr naar ruim 30a’ 40. Wel staat er een stevige bries die het woestijnzand doet opwaaien . Weer staan we versteld van de ruimte en verschillende type landschapen van dit land, geweldig mooi om dit aan je voorbij te zien trekken zo vanuit de trein! Ook de 1e klas coupe bevalt ons prima alleen stukken minder schoon dan voorgaande, maar na de gertent ervaring klagen we daar zeker niet meer over 🙂 Rond 19.00 zijn we aan de grens tussen Mongolië en China, daar moet ook het onderstel van de trein weer gewisseld worden. Eerste paspoortcontrole verloopt soepel, Mongolië uit. Niks aan te geven? No! Oké. Nu naar de Chinese controle om 20.50! Dat verloopt overigens stukken soepeler dan werd verteld. Inmiddels is de Chinese restowagen aangekoppeld maar deze gaat pas om 23.00 open dus staan er deze avond weer Noedeltjes op het menu :-p. Wielen wissen gaat hier een stuk snellen dan bij de grens van Wit Rusland, en tegen foto’s en filmen hebben ze geen enkel bezwaar. Om 1.00 zijn we klaar om China in te trekken maar niet voor we eerst nog even een Wodka gedronken hebben met de buurmeid uit Antwerpen.

Vanmorgen om 06 uur waren we wakker, het water staat je bijna tot aan je lippen omdat je moet plassen. Nou ik kan je vertellen dat is koud. Dus alle moed verzamelen en de tent (ger) uit brrrrr. Dus nu eerst die kachel maar eens opstoken, zien dat we dat minnetje weer voor de temperatuur weg kunnen krijgen.

Dit lukt ons inmiddels al redelijk snel, we blijven nog even liggen op ons slechte bedje maar nu wel weer in een warme tent. We zitten vandaag precies op de helft van onze reis. Tjonge wat gaat de tijd toch weer snel. Over één ding zijn we het wel goed eens, wil je een keer onthaasten kom een keer hier logeren en wat hebben we hier genoten.

Vanmorgen weer een goed ontbijt gehad Bert zijn vrouw weet dit altijd goed te verzorgen (ondanks de primitieve omstandigheden) Petje af.

In de loop van de dag worden we naar LG-guesthouse gebracht in UlanBatar Het werd uiteindelijk weer een rit vol verrassingen, eerst maar eens proberen door de rivier te komen, het water staat hoog vanwege veel smeltwater, en dan in de auto bij een lokal die rijd als een gek in oud barrel maar we komen uiteindelijk waar we moeten zijn. LG is goed hostel waar we eindelijk weer eens onder de douche kunnen (wat een luxe), dit hebben vanaf ons vertrek uit Urkutsk niet meer kunnen doen. Och wat maakt het ook uit we hadden al heel wat tijdsgrenzen gepasseerd nu kan de vuilgrens er ook nog wel bij. We stinken nog steeds niet en we hebben al die tijd ons kunnen redden met de middelen die we hebben en geloof me je hebt niet veel nodig.

Vanmiddag UlanBatar nog ingelopen voor de noodzakelijk boodschappen voor morgen in de trein, we hebben de route naar het station nog even gecheckt voor morgenvroeg (appeltje eitje). Vanavond nog even een biertje gehapt hier in het hostel en ook nog even gegeten. Morgen gaan we op de trein naar Beijing om 07:15 de tickets zijn inmiddels afgeleverd.

Wakker om 3,00 uur van wege de kou die door slaat op je blaas! Maar ja wat wil je, we hadden gisteren de kachel iets te veel hout gevoerd zodat we een sauna idee hadden, snik heet en de kachel maar loeien, pft dan de deur maar open voor wat frisse mongolse lucht! Verder toch goed geslapen we zijn onder de ochtent maar als een mummie in onze slaapzak gerold en zelfs het hoofd onder de dekens van wege de kou, het had dan ook fiks gevroren! S’ morgens ontbijt op bed in de tent van Bert want stoelen zijn er niet alleen mini krukjes, niks voor de hollanders! Om 10,00 komt de plaatselijke taxi onze ophalen voor een rondrit door het dal. Nou dat is echt onthaasten!! Naast opa, die 74 is 9 kinderen heeft en altijd chaufeur in de stad Ulanbataar was, op de kar door berg en dal! Opa wil op bij elke boom op de foto, het liefste natuurlijk met … juist mij. Een super mooie ervaring om met een plaatselijk iemand een rondrit te maken terwijl je elkaars taal niet spreekt. Echt het bekende handen en voeten werk! In de middag nog even naar het dorp gewandeld, in totaal 10 km door boesboes met twee rivieren om over te steken. Erg mooie en ongerepte natuur. S’ middags is ons beloofd dat we soep krijgen die geweldig moet zijn volgens de andere gasten. En inderdaad een soepje als tussendoor.( super) Om 20,00 uur warm eten met kip en, ja geloof het of niet, Hollandse bloemkool, met sausje, (daar zit je dan voor in Mongolië) Bij het terug lopen naar onze tent staan we weer versteld van de stilte, je hoort hier NIETS. Ook de sterrenhemel is indrukwekkend super helder, hier worden wij zelfs stil van.

Het is vandaag maandag 14 mei en we zijn in UlanBatar aangekomen, na een relaxte treinreis op het station aangekomen was “Bert” in geen velden of wegen te bekennen. Allemaal mensjes met naamborden maar niemand met onze naam. Wachten dan maar. Na een kwartier kwam er een Nederlander naar ons toe lopen die op zoek was naar Sjaco en Tjeerd. Hij verontschuldigde zich omdat hij te laat was. We krijgen een bakje koffie in de stationsrestauratie en gaan even later op pad.

Eerst even siteseeing met onze gids Miga doet eerst met ons de highlights van UlanBatar en vervolgens een wilde rit naar gengis Khan en de turtlerock.

Een wilde rit, dit omdat de gemiddelde zandweg in Nederland minder gaten en kuilen heeft dan de verharde hier waar je overigens tol voor moet betalen ook je rijd over een tolweg en vervolgens is de weg “weg”. En toen naar ons Ger-kamp, 100 jaar terug in de tijd gelegen in de middel of nowhere 70 kolometer buiten UlanBatar ( meer dan 2,5 uur rijden) . Je geloofd je ogen niet uit hoe primitief het hier is.

Geen water, geen sanitaire en geen elektriciteit. Maar wel gastvrijheid en overheerlijk eten ( dit maakt een hoop goed) om 09:00 ontbijd, 14:00 middagen en avondeten om 19:00. In de tussentijd hebben we een eind in de natuur gewandeld tussen de Jaks, schapen en paarden door, want die lopen hier ook rond. Bed opmaken is ook een bijzonder moment, wat zijn wij weer blij met ons zakje.

Vanavond lekker gegeten, dat is hier in ieder geval wel van deze tijd. Verder vroeg onder de veren want wanneer het hier donker is is het ook echt donker. Dus de houtkachel stoken we lekker op want we willen het niet koud hebben vannacht. Gisteren lag hier namelijk nog sneeuw.

Weer een erg interessante eerste dag een ervaring die we niet wilden missen. Een hoogtepuntje van de reis tot nu toe, waarbij wij ons wel afvragen wat de drijfveer van een Nederlander kan zijn om in deze primitieve omstandigheden met een Mongoolse vrouw en kinderen te willen leven. Het is ons wel duidelijk dat we erg blij moeten zijn dat we ooit een keer in Nederland zijn geboren en niet hier. Oja even voor de Nederlandse vrouwen “nooit meer zeggen dat je huis rommelig is of nodig een keer gezogen moet worden, hier weten ze niet eens wat een stofzuiger is laat staan dat ze ruimte hebben om dingen op te ruimen. Rommel van tafel wordt gewoon op de grond gegooid in de hoop dat de hond het wel opeet. Einde dag 1 in Mongolië.

Vannacht weer oud en vertrouwd geslapen in de trein, zelfs het wisselen van de loc, elektrische voor een rokende diesel, hebben we niet gemerkt! Gisteren bij het inchecken moesten we toch even onze tickets controleren, we hadden namelijk het idee dat we in de Talis richting Parijs beland waren! Maar gelukkig, toch de juiste trein met een coupe vol reislustige bejaarde Fransozen. Overigens wel een stel wat goed Engels spreekt, hun nieuwe president geeft dan ook direct stof tot discussie wat met zo’n naam moet het goed komen met Frankrijk vivala Ollande!!! Overigens zitten we wel in de stoptrein, bijna elk plaatsje stoppen we wat veel tijd in beslag neemt. Voor ons niet erg want we genieten van elke stop en hebben alle tijd. Het landschap is overigens totaal veranderd in wit, de sneeuw ligt hier nog cm dik en af en toe vliegen er nog vlokjes, mooi zicht vanuit de warme trein. Ik hoop overigens wel dat het bij aankomst op de bestemming het weer beter is want ik heb geen winterkleren mee en Tjeerd z’n maat hebben ze niet 🙁 Bij de grens, Haywakn, gaat onze wagon(met alleen maar Europeanen) 4 uur op een zijspoor en moeten we wachten op een loc met gevolg om aan te sluiten. Om 5 uur paspoortcontrole door een schone beambte die onze namen goed uitsprak, pluim. Daarna neemt ze overigens wel de pasporten mee voor controle en verlaten de trein, eigenlijk willen we ze wel graag terug:-( het reist in ieder geval een stuk makkelijker!! Na ruim een uur krijgen we ons paspoort weer terug maar niet voor dat de hash-hond door de trein was geweest. Gelukkig hebben we ons ingehouden! Daarna vervolgen we onze reis over de grens en bij binnenkomst van Mongolië zien er dit bord, nergens gezien in Russia. We zijn benieuwd of het waar is! Oké eerst nog een paspoortcontrole net over de grens, en weer de papieren mee naar het kantoor! Niet alleen de natuur is veranderd ook de mensen zien er anders uit, kleiner, donkerder en hebben voorin de auto gezeten tijdens een botsing, zonder gordel! Kortom platbekken 😉 grappen we, wat wij zijn hier even eens een toeristische trekpleister als Hollanders!! Zou het aan de lengte liggen??

Vandaag was onze laatste dag Irkuts. We gaan vanavond om 22:15 lokale tijd op de trein richting Mongolië. We gaan hier twee nachten over doen. Vannach hebben weg geslapen bij onze Russische gastvrouw( heb geen idee hoe ze heet). Echt proper was het niet, dus we hebben gewoon in ons slaapzakje gelegen. We zijn erg blij dat onze lieftallige vrouwtjes ons een zakje gemaakt hebben waar we in kunnen slapen. Uiteindelijk hebben we prima geslapen nadat we toch maar 1,5 liter bier van 14% hebben weggewerkt. ’s Ochtens ontbijt in de keuken dit was prima verzorgd was, onze gastvrouw had goed haar best gedaan.

Na het ontbijt zijn we naar het plaatselijke winkelcentrum gegaan om maar even wat inkopen te gaan doen voor in de trein.
Vandaag dus onze laatste Russische experience in Irkutsk.
Irkutsk is eigenlijk best wel typische Russische stad, weinig te bezichtigen en een klein centrum.

Kortom vandaag weinig beleefd, het weer hier in Irkutsk is koud, het waait hard en het zonnetje is bewolkt. Ondanks dit hebben we nog steeds veel plezier, we zoeken zo nu dan een café of tentje uit waar we onze internet activiteiten kunnen bijhouden.

Vanavond om 20:45 ( voor jullie 13:45) worden we opgehaald en naar de trein gebracht, we gaan dan naar Mongolië. We hebben geen idee wat we daar gaan aantreffen en beleven, gaat vast een fantastisch avontuur worden. Voor internet zullen we wel een paar dagen onder water zijn maar wanneer het enigszins mogelijk is houden we jullie op de hoogte.

Na een stevig ontbijt worden we netjes optijd opgehaald door een busje en dan met een misselijkmakende snelheid richting Irkutsk vervoerd. Nog even inhalen voor de heuvel, oeps dat halen we niet dan maar in het midden van de weg 3 dik, even ruimte maken voor elkaar zonder verdere problemen! De meeste rijden hier dan ook als idioten maar heb je voorrang dan krijg je dat ook, zelfs als voetganger! Het mooie bij de stoplicht voor voetgangers is dat de tijd aangegeven wordt hoelang het licht op groen staat, is de tijd om zorg dat je aan de overkant van de straat bent ander kom je om in het verkeer! De zogenaamde G G regel; Groen is Gas erop!

Aangekomen bij de hostess kijk je je ogen uit, oud gebouw met nieuwe intercom, druk op de 5 en door de interkom klinkt een snauwerige Russische stem! Bij binnenkomst ben ik zelfs groot, ze komt net boven Tjeerd’s middel en is erg aardig, zo zie je maar je kunt je vergissen, een stem zegt niet alles! Overigens Zijn de meeste Russen aardig je kunt ze toch niet verstaan 🙁 verder ziet het er netjes uit alleen bij nadere inspectie vallen er toch wat haren door de mand( volgens mij overigens hondenharen)

Afijn dan de stad maar in, via de Leninstraat naar het standbeeld van deze bekende Rus! Terug over de fruitmarkt, waar we overigens op gevaarlijk terrein komen volgens onze gids i.v.m pickpockets. Daar moeten we even kijken natuurlijk =} overigens niks aan de hand. Ook moesten we de koffie even proberen van het Traveler’s cafe en natuurlijk even gebruik maken van het gratis internet.
En wat denk je, komen we buiten onze Engelse stalkers weer tegen! Nu daar moet op gedronken worden, Russische bier.
Als afsluiter van de dag nog een pizza bij Papa Johns. Een dag uit twee uitersten, s’morgens aan het meer, s’middags in de stad!